Weer thuis!

11 juli 2018 - Het Harde, Nederland

Hallo allemaal,

Het zit er op.
Zes maanden zijn voorbij gevlogen.
Woensdagavond om 23.55 uur stijgen we vanaf het vliegveld in Toronto op om de volgende middag om 12.30 uur te landen in Lissabon.
Een tussenlanding.
Tijd om in de KFC wat te snacken.
Om 14.30 uur lopen we door de gate naar de bus die ons onderaan het trapje afzet van het vliegtuig dat ons vervolgens naar Schiphol brengt.

Om half 7 vliegen we over Zeeland.
De Neeltje Jans.......
Het Westland met z'n kassen.....
De A44.......
Dan komt de A4 er ook bij..... we zijn bijna weer op Nederlandse bodem......
En dan landen we!

Het gaat voorspoedig zonder douane.
De backpacks laten iets langer op zich wachten maar tenslotte lopen we naar "exit".

Exit vakantie......

Maar bij de exit / arrival wacht Eline op ons.
Met spandoek!! Super leuk! Dankjewel!

10 minuten later zitten we in de auto en rijden we naar huis.
Alles is zo vertrouwd.
En zo Nederlands.
En dan zijn we in Oosterwolde.
Alsof de tijd heeft stil gestaan.
En dan ons huisje.
Compleet met geel gras.
Jóngens, wat is het droog geweest.
Onze kinderen (met aanhang), Bart en Jet en natuurlijk Erik hebben de boel netjes bijgehouden: Bedankt allemaal!

De volgende dagen hebben we gelukkig geen last van een jetlag. We konden goed slapen in de vliegtuigen.
Wel zijn we lekker druk: alles weer tiptop maken, abonnementen afsluiten, auto in de belasting doen en in de verzekering en nog meer van dat soort ongein.
En natuurlijk veel gesproken met bekenden.
Iedereen is blij dat we terug zijn.
Huh?
Wij dachten dat iedereen juist blij was dat we weg waren. 😉
Leuke gesprekken: Veel gestelde vraag is "wat was het mooiste wat jullie hebben gezien".
Daarop kunnen we geen antwoord geven. We hebben zoveel mooie dingen gezien.

Er is ook veel gebeurd in de buurt. Ook verdrietige dingen.....

Gelukkig hebben we deze week nog vrij.
Volgende week "mogen" we weer aan het werk.
Die "........" wekker gaat dan weer.....
Grrrrrr...... Het geluid waren we bijna vergeten. 😃

En dan is de vakantie definitief verleden tijd.
Maar de herinneringen blijven. Is het niet met foto's dan wel in onze gedachten.
En natuurlijk de blog.
Jullie konden onze blog lezen en zo onze reis volgen.
Dank jullie wel voor alle leuke reacties.
We waren altijd weer benieuwd of iemand had gereageerd.
Ook konden we de bezoekersaantallen zien: die waren meer dan we hadden verwacht.
We vonden het ook leuk om onze belevenissen in de blog met jullie te delen: al werd het daardoor soms laat voor we in ons bedje lagen......
Fijn om te zien dat de verhalen veel werden gelezen.
Nogmaals bedankt.

Ter afsluiting willen we nog wat grappige weetjes vermelden.
De aantallen zullen misschien niet helemaal kloppen maar het zullen er eerder meer zijn dan minder.
We houden niet van overdrijven.

Aantal vluchten: 11 (6 eindbestemmingen)
Aantal hotels/B&B's/hostals/pensions: 32
Aantal lekkere bedden in Canada: 3
Aantal campings: 7 (waarvan 6 in onze tent)
Aantal nachten in een tent: 25
Aantal stadsbusritten: 21
Aantal lange busritten (langer dan 1 uur): 25
Aantal collectivo's: 27
Aantal taxi's: 27
Aantal treinreizen: 2
Aantal bezochte landen: 12
Aantal taxi's in Chosica: heel veel😃
Aantal busritten in Chosica: ook heel veel

Laagste punt van onze reis: -1 meter (Oosterwolde)
Hoogste punt waar we ons bevonden: 4970 meter (Bolivia)
Hoogste punt waar we hebben geslapen: 4310 meter (Bolivia)
Langste busreis: 25,5 uur (Argentinië)
Hoogste temperatuur: 39 graden Celsius (Mexico)
Laagste temperatuur: -1 graad Celsius (Bolivia)
Lelijkste dier: de kakkerlak in onze slaapkamer in Hogar de Gina
Mooiste dier: de ezels die onze backpacks naar boven droegen naar Marcuhuasi
Minst aardige persoon van onze reis: de buschauffeur van de rit van Tulum naar Merida
Meest aardige persoon van onze reis: Rocio van Hogar de Gina, Gerdien van Logos Hope en natuurlijk de familie in Canada.
Hoogtepunt van de reis: de overwinning van team Hollanda(zeskamp Hogar de Gina.)
Favoriete vader van de reis met 1 dochter en 1 zoon: David Waugh .
Leukste dominee van Canada: Jack Moesker.
Beste indianenverhalenverteller: Keith Sikkema.
Beste kok tijdens de reis: Renate! Lekker!!!
2 Domste personen tijdens reis:
1. Serveerster camping in Mexico.
2. De auteur van deze reisblog.

Rest ons alleen nog jullie de hartelijke groeten te doen.

Tot ziens!

Jan en Renate

Foto’s

5 Reacties

  1. Marijke de Graaf:
    11 juli 2018
    Welkom terug!! Wat heb ik van jullie reisverhalen genoten, zo levensecht verteld... Een boek misschien?? Nu het gewone leven weer oppakken. Dat valt vast een beetje tegen maar wat jullie hebben gezien en beleefd is voor altijd! Renate en Jan, dank jullie wel voor het delen. Lieve groet, Marijke
  2. Dineke:
    11 juli 2018
    Wat een prachtige verhalen van jullie mooie reis, ik keek er telkens weer naar uit als er een nieuwe was, ik zal ze echt missen. Nu heerlijk nagenieten en zoals wij hier altijd zeggen: dit haalt ze oe niet meer af! Groetjes uit elburg!
  3. Henk en Annie Woertink w:
    11 juli 2018
    We vonden het ook mooi om jullie verhalen te lezen en zo mee te leven wat hebben jullie veel gezien en gedaan .geniet ook weer van alles om je heen .we zijn er de camper op pad de Pyreneeën door nu Camarque in Frankrijk dankbaar genieten van Gods schepping ps.104
  4. Gaby:
    11 juli 2018
    Wat hebben jullie genoten!! Super om dat te lezen. Blijf er nog lang van nagenieten!
  5. Anita:
    12 juli 2018
    Welkom in Holland! en in de papierenwerd. haha van alles weer regelen. een eigen huis, een plek onder de zon. Die heeft al veel geschenen. Je kinderen in de armen sluiten. Weg vrijheid, onbekend avontuur!
    Fijn dat jullie vakantie konden vieren, werken en iets betekenen voor anderen en weerzien van je lieve familie! See you! Vanaf vandaag heb ik 3 en half week vakantie!