De Andes in!

Hallo allemaal,

Maandagochtend namen we afscheid van Hogar de Gina.
We brengen samen de meiden naar school, geven hun een knuffel en wensen hun het beste.
Er rollen wat traantjes, maar de school begint en we keren terug naar ons verblijf waar we 2 maanden doorbrachten.
We maken ons kamertje schoon en drinken nog een "bakkie" met Rocio en Judith.
Dan nemen we van de overigen afscheid en de zware backpacks gaan weer op de schouders.
Voor de laatste keer lopen we de goudstraat af naar de hoofdweg.
Na 10 minuten wachten stopt er een bus die ons mee neemt naar het centrum van Chosica.
We kijken elkaar aan en zeggen: "Dat was het dan!"
Renate heeft het er moeilijk mee. Jan laat het ook niet helemaal koud maar kijkt vooruit naar nieuwe indrukken en wellicht avonturen.

In Chosica stappen we uit. Eerst gaan we, met onze zware backpacks op onze rug, shoppen. Een neusvleugeltje van Jan z'n bril is rap gekocht. 2 bananen + 4 mandarijnen kopen we op de markt (voor 1 sol 30 = 34 eurocent) en we verwennen ons met een ijsje. (Een magnum kost hier 3 sol = 75 eurocent).
En dan gaan we de bus in naar Matucana.
Een bekende bus; we gingen eerder al naar Surco met de medianas.
Deze "stad", groot dorp beter gezegd, ligt 5 km verderop maar wel op 2400 meter ipv 2000 meter.
De weg waarop we rijden, stijgt enorm snel en zal uiteindelijk door blijven stijgen tot maar liefst 4800 meter! De hoogste berg in Europa, de Mont Blanc, meet ook 4800 meter! Maar daar ligt geen weg over heen.
Dat maken wij vandaag allemaal niet mee.

Om half 2 stopt de bus in Matucana en 5 minuten later staan we voor ons hostal.
Wat onmiddellijk opvalt is dat er geen afval te bekennen is.
Wow! Netjes hoor. De huizen zijn wel armoedig maar voor zover mogelijk zijn de mensen zuinig op hun dorp. Een heel verschil met Chosica.
Bovendien is het hier geen 27 graden maar amper 16 graden.
Ons hotel ligt aan een keurig verzorgt parkje wat omringd is door restaurantjes en hostals. Er staan veel bankjes waar mensen zitten te relaxen. Het leven gaat hier zo z'n gangetje.
We worden naar onze kamer gebracht waar we onze backpacks uitpakken. Lekker veel opbergruimte, een warme douche! En super schoon!
Jongens, wat overkomt ons allemaal?
Oké, een overnachting kost wel €15,- maar toch!
We besluiten het dorp, wat tussen hoge bergen ligt ingeklemd, te verkennen. Tevens winnen we bij het plaatselijke toeristenburo informatie in.
Om half 4 begint het te regenen. De temperatuur zakt naar hooguit 12 graden Celsius.
Koud!! Dat hebben we 2 en een halve maand niet meer mee gemaakt.

Nadat we hebben wezen shoppen, besluiten we om bij 1 van de vele restaurantjes te gaan eten. Alles ziet er super simpel uit, klein en niet echt uitnodigend. Geen tot weinig gasten. Uiteindelijk stappen we dan maar bij eentje naar binnen. Er staat geen gerecht op de kaart dat duurder is dan €5,-. Renate neemt biftek: een groot stuk rundvlees met patat, rijst en rauwkost, klaargemaakt door een typisch peruaanse kokin. Tijdens het bereiden draagt ze haar kind in een draagdoek die daarbij gevaarlijk heen en weer slingert. Samen met een glas drinken eet Renate voor 4 euro.
Jan plaagde de meiden in Hogar de Gina wel eens dat ze na afloop van de uitjes met ons, "cuy" te eten zouden krijgen.
Cuy = cavia, wat veel gegeten wordt in Perú. Sommige meiden wilden er niks van horen, sommige vonden het prima. Maar nu hier in Matucana cuy geserveerd wordt, wil hij het proberen ook!
Wel..... het smaakt matig en vol raak je niet van dit beestje.
's Avonds liggen we op tijd in bed....... met dekens.
Een deken hebben we al die tijd niet nodig gehad.

Dinsdagochtend, als Renate zich gedouched heeft, voelt ze zich niet oké. Duizelig en hoofdpijn...... Misschien hoogteziekte?
Ze duikt het bed weer in en drinkt veel water. Na anderhalf uur knapt ze weer op en we eten een beetje. We gaan na het eten in het park voor ons hotel, het dorpsleven observeren.
We hebben de deur van ons hotel nog niet dicht getrokken of we zien een processie, een optocht, aankomen van de plaatselijke school. Leuk!
De week voor Pasen is in Perú een speciale week (Semana Santa) met veel processies, feesten en nog meer.
Een uur later hebben we het park wel zo'n beetje gezien.
We laten ons naar een nabijgelegen dorpje brengen. Als de moto ons heeft afgezet voelt Renate zich weer prima en we besluiten om naar de waterval Challape te wandelen.
Over de spoorweg!!!! Tot aan de spoorbrug (waar al meerdere dodelijke ongevallen plaats vonden omdat sommigen zo nodig daar overheen moesten wandelen).
De wandeling?
Wow! Zie foto's.
Om half 4 zijn we terug en begint het te regenen.

Vanmorgen zijn we om half 7 opgestaan om vanuit ons hotel te gaan wandelen naar de beroemdste waterval in deze omgeving: de Antankallo. Snel brood, fruit en drinken inslaan (ja, om 7 uur!) en dan lopen maar.
En mooi..... mooooooi, ongelofelijk mooi. Ook hiervoor geldt: zie foto's.

Om 1 uur zijn we weer terug en zitten we in een restaurantje aan de koffie.
Als het half 4 is en we klaar zijn met onze was, begint het te regenen.

Morgen gaan we weer terug naar Chosica.
Voor vrijdag staat er iets leuks op het programma.

Groetjes vanuit Matucana.

Jan en Renate