Iguazu....... WOW!

Hoi allemaal,

Genoten van het mooie weer?
Fijn!
Wel, wij ook.

Én, we schreven al dat we hier een wel aardig leuke attractie hebben...

..die wel aardig leuke attractie, natuurwonder, hebben we bezocht.

Vrijdag hebben we ons georiënteerd in Iguazu.
Zaterdag hebben we de watervallen bekeken vanaf de Argentijnse kant.
Je moet weten dat de watervallen bij Iguazu de grens vormen tussen Argentinië en Brazilië.
Het zonnetje liet het helaas afweten maar wat hebben we genoten.

Wat moeten we er over schrijven?
Mooi? Dat is te zwak.
Imposant? Komt in de buurt.
Adembenemend? Redelijk omschreven.
Blijven ademen! 😃
Zonder dollen: onvoorstelbaar mooi.

We zetten maar een hoop foto's en video's op de blog en hopen dat jullie zich kunnen inbeelden hoe groot dit spektakel is.

De Iguazurivier is hier enkele kilometers breed; ziet er uit als een meer en valt in meer dan 270 watervallen naar beneden.

Je kunt aan de Argentijnse kant grofweg 3 wandelingen doen.
Nl:
- de interiorwandeling, waarbij je de onderkant van een gedeelte ziet.
- de superior, waarbij je een gedeelte ziet van de bovenkant.
- en er gaat een trein naar de "Garganta del Diablo (de mond van de duivel). Na 10 minuten komt de trein aan bij de bovenkant van een gedeelte van de rivier. Daar loop je over loopbruggen boven de rivier, tot je niet meer verder kunt lopen én niet verder wilt lopen...
De rivier davert naar beneden in een soort, tja, zeg maar muil van "iets".
Duizend ton water per seconde verdwijnt in een gat.
Waternevel komt als een grote wolk weer naar boven terwijl duizenden vogels zich proberen te voeden in de dikke nevel. Met grote snelheid vliegen ze heen en weer in de bedreigende mist.
Zéér, zéér indrukwekkend.
Echt, in America everything is bigger (in Amerika is alles groter) gaat nu effe niet op.
Hierbij vergeleken zijn de Niagarawatervallen kleine broertjes.
En dan te bedenken dat in april de hoeveelheid water in de Iguazurivier slechts de helft is van de hoeveelheid in november!!

De hele dag wandelen we bij de watervallen.
Steeds weer diep onder de indruk.

Maar niet alleen het water trekt de aandacht. Ook de tienduizende vlinders. In allerlei kleuren vliegen ze rond. Geweldig.
Je hoeft ze niet op te zoeken; soms zitten ze op je arm, rug, been..... noem maar op.
Renate had er op een bepaald moment 6 tegelijk op haar rugzak!
En de tropische natuur.
En de coati 's die overal op zoek zijn naar eten. 1 beweging naar je tas en meteen staan er 3 coati's paraat.
Én..... we houden op......
Ook over de prachtige gekleurde vogels. .......
Sorry. ..... we worden té enthousiast.

Zondag en maandag doen we het rustig aan op de camping, zoals we al schreven, in een tropisch regenwoud, met een prachtig aangelegd zwembad, sinaasappelboom, sanseveria's, papaya's en honderden planten en bomen die wij niet kennen.
Alles fantastisch en perfect?
Nee, natuurlijk niet.
Hygiëne. .... hmm, dat kon wel beter; zoals zo vaak in Zuid Amerika.
Muggen..... Erg klein maar erg fanatiek.
En toch, heerlijk rustig gelegen en enorm mooi. Bewaakt door de eigenaar en z'n vrouw en hun 3 dobermans.
Die boezemden toch wel wat angst aan in het begin maar bleken toch echt lieve honden te zijn.

En dan dinsdag.
Zullen we wel gaan, dachten we, de Braziliaanse kant bekijken?
Wat is daar nu anders aan?
Wel, dinsdag is het zonnig......
En er is ook een vogelpark.....
Ach, weet je, als je zover hebt moeten rijden om er te komen, kun je het maar beter wel doen, besloten we.
Dus de wekker ging weer vroeg.
7 uur! (Haha, jahaa, meestal zetten we geen wekker!😃).

Op naar Brazilië.
Om kwart voor 9 komen we aan bij het nationaal park.
Lange rijen! Een gids van het park zegt dat we beter eerst naar het vogelpark kunnen gaan. Daar is het niet zo druk.
Zo gezegd, zo gedaan.
Een dierentuin. Maar wel een héél erg mooie.
We dwingen ons zelf om overal niet te lang te blijven staan. En dat valt nog lang niet mee.
Want..... oog in oog staan met een toekan, in een kooi te zijn met tientallen prachtige papagaaien die om je heen lopen, langs je heen vliegen.......

Prachtig! Allemaal exotische dieren.
Ook vlinders, maar die hadden we al heel veel gezien bij de watervallen en op de camping.

Dan, om 12 uur, gaan we naar de cataratas (watervallen) aan de Braziliaanse kant.
In het park worden we, met de bus, 10 km verderop gebracht.
Wat we al lazen, zien we nu met eigen ogen.
Zagen we in Argentinië altijd slechts een gedeelte, nu zien we de cataratas in de volle breedte.
En dat is heel, héél breed.
WOW!
Ook hier weer vlinders, coati's, vogels.
Minder uitzichtpunten, minder dichtbij het water.
Maar..... véél beter overzicht.
En dan het klapstuk.
In het gedeelte waar de Garganta del Diablo naar beneden dondert hebben de Brazilianen onderaan een loopbrug gebouwd die vanaf de oever een eind naar het midden van de rivier leidt.
Hier is het uitzicht werkelijk onovertroffen.
Dank U Heer, voor deze machtige schepping!
Overal, rondom ons muren van water razen, storten naar beneden.
Met als absoluut kijkcijferkanon de watervallen van de Garganta del Diablo.
In de machtige wolk, die onderaan omhoog klimt is een prachtige regenboog te zien.
Een boog zoals we die nog nooit zagen.
Zie je altijd een regenboog als een halve cirkel. .... Wij zagen hem 3/4 rond!
Huh?
Ja! De gebruikelijke half ronde + rechts naast ons en onder de loopbrug was ook nevel en daar ging de boog verder!
Super, super, super.

Na nog een poosje rond gehangen te hebben, vonden we het wel welletjes geweest.
Woensdag moet er weer gereisd worden.
's Avonds trakteren we ons zelf in een leuk Argentijns restaurant ter ere van ons 3 jarig huwelijk. Daarna vroeg ons bedje in.

Veel zin om op te breken, hebben we de volgende ochtend niet. Maar aangezien ons vliegtuig niet wacht, toch maar opgestaan, ontbeten, tent afgebroken en afscheid genomen van de camping.
Bus in naar het centrum van Iguazu, bus naar Ciudad del Este in Paraguay, aan de andere kant van de rivier van onze camping. En daarna een lange busreis naar de hoofdstad van Paraguay (een minder interessant land wat ons betreft) Asuncion.
Daar 's avonds om 19.30 uur aangekomen en 2 bussen genomen naar het vliegveld, waar we nu een lange zit hebben voor ons vliegtuig om 05.00 uur vertrekt. Pfff.

Lieve mensen,
Allemaal een fijne hemelvaartsdag toegewenst.
Wij gaan morgen naar Mexico, Cancun.

Ciao!

Salud,

Juan y Renata!