Strand, cenote's en Maya tempel

Hallo allemaal,

Na de valse start in Mexico is het nu genieten.
We zitten nu in een parkje in Merida, onder een boom, met een lekker windje bij een temperatuur van 34 graden onze blog te schrijven.

Op onze camping in Tulum hebben we heerlijk gerelaxed. Behalve 1 dag waarop we fietsen gehuurd hebben en naar de Grand Cenote geweest zijn, hebben we alle dagen op het strand gelegen, in de zee gezwommen en gesnorkeld. Niks uitgevreten dus😉
Behalve aan het eind van de middag naar de stad om te eten en boodschappen te halen. De kunst is om dat zo goedkoop mogelijk te doen.
Zo hebben we ook een keer een lift gescoord. Een paar vriendelijke Canadese dames stoppen voor ons en als we in de auto zitten wordt er over en weer gevraagd uit welk land we komen.
"Canada"? Vraagt Renate. "Waar"? "Ontario, Elora, maar dat kennen jullie toch niet".
"Ja wel hoor, dicht bij Fergus, waar wij in juni naar toe gaan om mijn zus te bezoeken".
We werden gelijk uitgenodigd om aan te komen als we in Fergus zijn.

Na 4 dagen moesten we met pijn in ons hart afscheid nemen van onze heerlijke, rustige camping.
Vanaf vrijdag t/m maandag hadden we een hotel in Piste geboekt.
Piste is duidelijk een ander Mexicaanse stad dan de andere steden die we tot nog toe hebben gezien. Minder toeristisch, minder uitbundig, armoediger maar met veel vriendelijke mensen.
Elke avond eten we traditioneel Mexicaans eten waarbij de prijzen variëren van goedkoop tot heel goedkoop. Hoe anders was dat in de andere toeristische steden.
De reden dat we in Piste verbleven is dat vlakbij Piste een beroemde Maya tempel is en de prachtige cenote Ik Kil.

Doordat we zaterdagochtend als 1 van de eersten bij de cenote aan kwamen was het nog rustig qua bezoekers. Dat was 's middags wel anders bij de Maya tempel van Chichen Itza.
Deze Maya tempel is leuk om gezien te hebben, vooral qua grootte indrukwekkend maar waar wij ons vooral over verbaasden waren de tientallen, nee honderden, nou misschien wel duizend kramen van mensen die hun waren proberen te slijten aan de toeristen.
Deze verkopers, vooral houtbewerkers, met name uit Piste, trekken volop de aandacht. Behalve de jaguargeluiden, die ze probeerden te imiteren, en iedereen die hetzelfde half gebakken Engelse verkoopzinnetje riep was vooral verbazend dat iedereen hetzelfde assortiment had.
Nou ja, bijna dan, maar wij kunnen niet meer dan 15 verschillende artikelen bedenken.
Gewoon bizar.
Wij moesten er wel om lachen.

Zondag, uiteraard niks gedaan. Het was erg warm. 4 meter voor onze kamer was een zwembad. Verder lopen leek ons onzin.

Morgen hebben we een ouderwets lange busreis van ruim 8 uur voor de boeg. We gaan dan naar Palengue, in de jungle.

Fijne dag allemaal en werkze!
(Wij hebben het ook niet gemakkelijk 😉).

Groeten van Jan en Renate