Naar Tampico..... bijna......
Hallo allemaal,
Vrijdagochtend in alle rust nuttigen we ons laatste ontbijtje met Maribel. Maribel vervangt de laatste 2 dagen de geweldige eigenaresse van ons pension in Catemaco.
Als Maribel er niet is hebben we de hele villa voor ons zelf: hoezo vertrouwen in de gasten hebben.
Maribel maakte lekkere ontbijtjes voor ons klaar. Typisch Mexicaans: omelet bestaand uit eieren, tomaat, ui en ham en daarbij de eeuwige bruine bonenpuree (frijoles refritos) en natuurlijk de tortilla's. Lekker bakkie er bij en een vruchtensapje, gemaakt van tamarindo.
Om kwart over 10 laden we onze backpacks weer op en doen de deur van ons pension netjes achter ons dicht. (Iemand moet het toch doen als er verder niemand is).
Broodjes en drinken voor onderweg gehaald in 1 van de vele kleine winkeltjes en om 11 uur staan we bij het busstation van ADO.
Keurig om half 12 rijdt de buschauffeur met ons tweetjes in een grote touringcar richting Veracruz. Dat dat allemaal uit kan....
Maar na een half uur stappen er nog 26 passagiers bij in.
Om half 4 komen we na een voorspoedige reis aan in Veracruz.
Het weekend verblijven we hier in een, voor onze begrippen, luxueus hotel met een goedwerkende airco😃.
Vlakbij alles.
Dichtbij de busterminal. Dichtbij winkels. Dichtbij restaurantjes.
De zee iets verder weg, ongeveer 20 minuten lopen. Goed te doen. Wel waren we verbaasd hoe enorm sterk de zon hier is. We hebben al best wat zon over ons heen gehad maar toch bijna verbrand.
Zaterdag zijn we naar het Acuario (aquarium) geweest. Veel haaien gezien en andere grote vissen en veel nep koraal. De Mexicanen vinden het geweldig. Wij vonden het ook best de moeite waard. Vooral omdat we ook nog een dolfijnenshow te zien kregen.
Heel leuk.
En dat voor €7,50 p.p.
Dat gaat straks nog wennen worden aan de prijzen in Nederland!
Zondag hebben we een rustige dag.
Maandag is onze laatste serieuze busreis. Maar liefst 10 uur scheiden ons van Tampico als we om 8 uur vertrekken van de busterminal in Veracruz.
Qua landschap afwisselend.
Voornamelijk rijden we door groene bossen over vlakke wegen maar soms rijden we over heuvels en zien we aan de horizon hoge bergen.
Soms zien we naast ons de zee.
We rijden langs kilometerslange velden met sinaasappelbomen en grote bananenplantages.
Tampico is geen toeristenstad maar een stad met veel industrie, veel werkgelegenheid.
Iets wat de taxichauffeur ons ook vertelt als we naar ons hotel gebracht worden. Overigens is er maar weinig keus in hotels. De reden ook dat wij voor ons doen in een "duur" hotel zitten. Maar wel mooi gelegen in het centrum aan een prachtig park en 600 meter van de Logos Hope.
"De Logos Hope"? vraagt onze chauffeur, "Ja, die ken ik". "Dat schip met die enorme bibliotheek, die ligt al in de haven".
Onze monden vallen open van verbazing. Deze man weet dat de Logos Hope in Tampico is/komt.
We zullen nog vaker verbaasd staan want als we met andere mensen praten over de Logos Hope, blijken ze allemaal op de hoogte te zijn dat hij hier komt.
De schoonmaakster van onze kamer, de douanebeambte, 4 studenten van de zeevaartschool in Tampico die we ontmoetten in een pizzaria, en ook de receptioniste van ons hotel.
Nog groter wordt onze verbazing als zij ons wijst op een stapeltje flyers, die liggen op haar desk. Op de achterkant staan een aantal namen vermeld van, wat wij denken, sponsors waaronder Mansion Real:..... óns hotel.
We zijn onder de indruk van de bekendheid van Logos Hope en hoe enthousiast mensen er over praten.
En op dat schip mogen wij een week aanwezig zijn.
De Logos Hope blijkt toch niet al gearriveerd te zijn.
Integendeel. Het schip zou gewoon vandaag om half 8 binnen komen maar heeft helaas extra vertraging opgelopen. Gelukkig hoorden we vanavond om half 10 de scheepshoorn toen het de haven binnen voer en even later kregen we een appje dat de Logos Hope aan de kade ligt.
YES!
We hadden er graag bij willen zijn maar vanmiddag, toen we bij de douane waren, werd ons vertelt dat we moesten wachten tot morgenochtend als het schip ingeklaard is.
Morgen hopen we onze reis door Mexico af te sluiten als we aan boord stappen van de Logos Hope om..... 11.45 uur?
Blessings,
Jan en Renate
Vrijdagochtend in alle rust nuttigen we ons laatste ontbijtje met Maribel. Maribel vervangt de laatste 2 dagen de geweldige eigenaresse van ons pension in Catemaco.
Als Maribel er niet is hebben we de hele villa voor ons zelf: hoezo vertrouwen in de gasten hebben.
Maribel maakte lekkere ontbijtjes voor ons klaar. Typisch Mexicaans: omelet bestaand uit eieren, tomaat, ui en ham en daarbij de eeuwige bruine bonenpuree (frijoles refritos) en natuurlijk de tortilla's. Lekker bakkie er bij en een vruchtensapje, gemaakt van tamarindo.
Om kwart over 10 laden we onze backpacks weer op en doen de deur van ons pension netjes achter ons dicht. (Iemand moet het toch doen als er verder niemand is).
Broodjes en drinken voor onderweg gehaald in 1 van de vele kleine winkeltjes en om 11 uur staan we bij het busstation van ADO.
Keurig om half 12 rijdt de buschauffeur met ons tweetjes in een grote touringcar richting Veracruz. Dat dat allemaal uit kan....
Maar na een half uur stappen er nog 26 passagiers bij in.
Om half 4 komen we na een voorspoedige reis aan in Veracruz.
Het weekend verblijven we hier in een, voor onze begrippen, luxueus hotel met een goedwerkende airco😃.
Vlakbij alles.
Dichtbij de busterminal. Dichtbij winkels. Dichtbij restaurantjes.
De zee iets verder weg, ongeveer 20 minuten lopen. Goed te doen. Wel waren we verbaasd hoe enorm sterk de zon hier is. We hebben al best wat zon over ons heen gehad maar toch bijna verbrand.
Zaterdag zijn we naar het Acuario (aquarium) geweest. Veel haaien gezien en andere grote vissen en veel nep koraal. De Mexicanen vinden het geweldig. Wij vonden het ook best de moeite waard. Vooral omdat we ook nog een dolfijnenshow te zien kregen.
Heel leuk.
En dat voor €7,50 p.p.
Dat gaat straks nog wennen worden aan de prijzen in Nederland!
Zondag hebben we een rustige dag.
Maandag is onze laatste serieuze busreis. Maar liefst 10 uur scheiden ons van Tampico als we om 8 uur vertrekken van de busterminal in Veracruz.
Qua landschap afwisselend.
Voornamelijk rijden we door groene bossen over vlakke wegen maar soms rijden we over heuvels en zien we aan de horizon hoge bergen.
Soms zien we naast ons de zee.
We rijden langs kilometerslange velden met sinaasappelbomen en grote bananenplantages.
Tampico is geen toeristenstad maar een stad met veel industrie, veel werkgelegenheid.
Iets wat de taxichauffeur ons ook vertelt als we naar ons hotel gebracht worden. Overigens is er maar weinig keus in hotels. De reden ook dat wij voor ons doen in een "duur" hotel zitten. Maar wel mooi gelegen in het centrum aan een prachtig park en 600 meter van de Logos Hope.
"De Logos Hope"? vraagt onze chauffeur, "Ja, die ken ik". "Dat schip met die enorme bibliotheek, die ligt al in de haven".
Onze monden vallen open van verbazing. Deze man weet dat de Logos Hope in Tampico is/komt.
We zullen nog vaker verbaasd staan want als we met andere mensen praten over de Logos Hope, blijken ze allemaal op de hoogte te zijn dat hij hier komt.
De schoonmaakster van onze kamer, de douanebeambte, 4 studenten van de zeevaartschool in Tampico die we ontmoetten in een pizzaria, en ook de receptioniste van ons hotel.
Nog groter wordt onze verbazing als zij ons wijst op een stapeltje flyers, die liggen op haar desk. Op de achterkant staan een aantal namen vermeld van, wat wij denken, sponsors waaronder Mansion Real:..... óns hotel.
We zijn onder de indruk van de bekendheid van Logos Hope en hoe enthousiast mensen er over praten.
En op dat schip mogen wij een week aanwezig zijn.
De Logos Hope blijkt toch niet al gearriveerd te zijn.
Integendeel. Het schip zou gewoon vandaag om half 8 binnen komen maar heeft helaas extra vertraging opgelopen. Gelukkig hoorden we vanavond om half 10 de scheepshoorn toen het de haven binnen voer en even later kregen we een appje dat de Logos Hope aan de kade ligt.
YES!
We hadden er graag bij willen zijn maar vanmiddag, toen we bij de douane waren, werd ons vertelt dat we moesten wachten tot morgenochtend als het schip ingeklaard is.
Morgen hopen we onze reis door Mexico af te sluiten als we aan boord stappen van de Logos Hope om..... 11.45 uur?
Blessings,
Jan en Renate
